Buldu ya insanoğlu tapacak putunu,
Para denilen icadının oldu kölesi,
Kırılan putların yerine koydu ya bir kere,
Tapınıp duruyor gece gündüz her dakika.
Gerçek dinini saklamak için,
Çift şapkalı bir başı taşır durur,
Kah Müslüman, kah Hıristiyan, kah Musevi,
Oysa gerçek olan para tapıncı dini.
Mabedinde her şey olmuş mübah,
Kimin eli kimin cebinde belli değil,
Amaç yeşile dokunmaksa ne gam,
Sat satabildiğini her şey sana helal.
Cennet bu dünyada bakma sen lafa,
Irmaklar, saraylar, huriler, yağlar, ballar,
Kur cennetini, bak dalgana,
Kaldı ki, özelleştirildi ya sırat köprüsü.
Fetva ehlide aynı mabedin içindeyse,
Kim korkar Tanrıdan, Rabdan, Allah'tan,
Yemin dediğiniz, tek ayaklı ise,
Bozdur bozdur harca özgürce.
Dükkanlaşmış camiler, kiliseler, havralar,
Tezgahtar olmuş hocalar, papazlar, hahamlar,
Cemaat desen yoğun alışverişte,
Al takke ver külah, hayırlı işler.
İnsan denilen yaratığın bulduğu icad,
Napolyon'un ağzına nede güzel yakışmış,
Mani, mani, mani, mani,
Para, para, para, para...